เมื่อสารละลายกรดไฮโดรคลอริก (HCl) และ โซเดียมไฮดรอกไซด์ (NaOH) ทำปฏิกิริยากันพอดี ได้ผลิตภัณฑ์คือ โซเดียมคลอไรด์ (NaCl) และ น้ำ ดังนี้
ปฏิกิริยาข้างต้นเรียกว่า ปฏิกิริยาสะเทิน เพราะ ความเป็นกรด (H+) และ เบส (OH-) หมดไปจากปฎิกิริยาที่เกิดขึ้นและได้น้ำซึ่งมีสมบัติที่เป็นกลาง ในขณะที่ Na+ และ Cl- ไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางเคมีและจะอยู่ในรูปของแข็ง
เมื่อทำการระเหยสารละลาย ได้เกลือ NaCl ซึ่งเป็นสารประกอบไอออนิก
ดังนั้น
แต่กระบวนการที่เกิดปฏิกิริยาสะเทิน ไม่ได้ผลิตภัณฑ์ที่เป็นกลางเสมอไป ถึงแม้ว่าอันตรกิริยาระหว่าง H+ และ OH- เกิดน้ำที่มีสมบัติเป็นกลาง
สารละลายที่ได้จากปฏิกิริยาขึ้นกับชนิดของกรดและเบสที่ทำปฏิกิริยากันพอดี ทำให้แยกการเกิดปฏิกิริยาสะเทินที่ขึ้นกับชนิดของกรด-เบส ได้ดังนี้คือ
กรดแก่ทำปฏิกิริยากับเบสแก่ ได้สารละลายที่เป็นกลาง เนื่องจากไอออนบวกและไอออนลบจากการแตกตัวของเกลือที่เกิดขึ้นในปฏิกิริยา ไม่ทำปฏิกิริยาต่อ ปฏิกิริยาเกิดขึ้นอย่างสมบูรณ์
กรดแก่ทำปฏิกิริยากับเบสอ่อน ได้สารละลายที่เป็นกรด เนื่องจากเบสอ่อนเกิดการแตกตัวอย่างไม่สมบูรณ์ ทำให้ปฏิกิริยาดำเนินไปอย่างไม่สมบูรณ์ และมี H+ ที่มากเกินพอในสารละลาย
กรดอ่อนทำปฏิกิริยากับเบสแก่ ได้สารละลายที่เป็นเบส เนื่องจากกรดอ่อนเกิดการแตกตัวอย่างไม่สมบูรณ์ ทำให้ปฏิกิริยาดำเนินไปอย่างไม่สมบูรณ์ และมี OH- ที่มากเกินพอในสารละลาย
กรดอ่อนทำปฏิกิริยากับเบสอ่อน ได้สารละลายที่เป็นกรด หรือ เบส หรือ กลาง ขึ้นกับความแรงของกรดและเบส ถ้าความแรงเท่ากัน ได้สารละลายที่เป็นกลาง
ผลิตภัณฑ์ที่เกิดขึ้น คือ เกลือ ที่เป็นสารประกอบไอออนิก ที่เกิดขึ้นจากไอออนบวกและไอออนลบ ดังแสดงในปฏิกิริยาทั้ง 4 แบบ