ภาษา

สามารถแบ่งได้เป็น ๒ ประเภท ตามลักษณะของการแสดงออก ได้แก่ วัจนภาษา และอวัจนภาษา

๑. วัจนภาษา

คือ ภาษาที่สื่อสารโดยใช้ถ้อยคำ อยู่ในรูปของการพูดหรือการเขียนก็ได้ เช่น

• การกล่าวคำอวยพร
• การคุยโทรศัพท์
• การเขียนจดหมาย
• การบันทึกการประชุม
  

  ---

๒. อวัจนภาษา

คือ ภาษาที่สื่อสารโดยไม่ใช้ถ้อยคำ แบ่งได้เป็น ๓ ประเภทหลัก ๆ ดังนี้

๒.๑ สัญลักษณ์

ความหมาย:

สิ่งที่แทนความหมายของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง โดยสัญลักษณ์ในที่นี้ ต้องไม่ใช่ถ้อยคำ

ตัวอย่าง:

• ป้ายจราจร
• สัญญาณไฟจราจร
• ป้ายห้องน้ำ

๒.๒ อาการ

ความหมาย:

ท่าทางที่ใช้แทนความหมายอย่างใดอย่างหนึ่ง

ตัวอย่าง:

• การยิ้ม
• การพยักหน้า
• การลูบศีรษะ
• การสวมเครื่องประดับราคาแพง
• การที่ฆราวาสนั่งในที่ต่ำกว่าพระสงฆ์

๒.๓ เสียงและน้ำเสียง

ความหมาย:

เสียงที่แทนความหมายอย่างใดอย่างหนึ่ง (เสียงในที่นี้ ต้องไม่ใช่ถ้อยคำ) และน้ำเสียงที่สื่อถึงความรู้สึกนึกคิดต่าง ๆ (น้ำเสียง ต้องตีความจากถ้อยคำ)

ตัวอย่าง:

• เสียงไซเรน
• เสียงแตรรถ
• เสียงปรบมือ
• เสียงไอ