อัตราการเกิดปฏิกิริยาเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงความเข้มข้น พื้นที่ผิวของสารตั้งต้น อุณหภูมิ และตัวเร่งปฏิกิริยา

การเพิ่มความเข้มข้น และพื้นที่ผิวของสารตั้งต้น จะทำให้อัตราการเกิดปฏิกิริยาเพิ่มขึ้น เนื่องจากมีจำนวนอนุภาค และพื้นที่ผิวในการทำปฏิกิริยามากขึ้น

การเพิ่มอุณหภูมิจะทำให้อัตราการเกิดปฏิกิริยาเร็วขึ้น เนื่องจากสารตั้งต้นมีพลังงานจลน์สูงขึ้น

สำหรับตัวเร่งปฏิกิริยาจะไปลดพลังงานก่อกัมมันต์ ทำให้จำนวนอนุภาคที่มีพลังงานมากกว่าพลังงานก่อกัมมันต์มีจำนวนมากขึ้น จึงทำให้เกิดปฏิกิริยาได้เร็วขึ้น

การคำนวณอัตราการเกิดปฏิกิริยา สามารถคำนวณหาได้จากอัตราส่วนระหว่างความเข้มข้นที่เปลี่ยนแปลงไปของสารในช่วงเวลาที่กำหนด

อัตราการทำปฏิกิริยาของสารละลายโบรมีนเท่ากันหรือไม่ อย่างไร

ตารางที่ 1 การเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นของสารละลายโบรมีน

วิธีทำ

ที่ช่วงเวลา 0-50 วินาที

อัตราการทำปฏิกิริยาของ Br₂ =

ที่ช่วงเวลา 100-150 วินาที

อัตราการทำปฏิกิริยาของ Br₂ =

แสดงว่าอัตราการทำปฏิกิริยาของ Br₂ ไม่คงที่ พบว่าช่วงแรกที่มีความเข้มข้นของ Br₂ มาก จะมีอัตราการเกิดปฏิกิริยาเร็วกว่าช่วงที่ความเข้มข้นของ Br₂ น้อย โดยอัตราการเกิดปฏิกิริยาช่วงแรกเร็วกว่าอยู่ 1.2´10^-5 โมลาร์/วินาที

อัตราเร็วเฉลี่ย จากช่วงเวลา 0-200 วินาที

อัตราการทำปฏิกิริยาของ Br₂ =

ดังนั้นจะหาอัตราการเกิด Br^- ได้จากสมการเคมีที่ดุลแล้ว ดังนี้

นั่นคือ  

ดังนั้น อัตราการเกิดเฉลี่ยของ Br^- = 2x3.05x10^-5  = 6.10x10^-5  โมลาร์/วินาที